hy    |   fr

Աստուածաճառ

adj.

declared by God;
who discourses of God.

adj.

Որ ճառէ զԱստուծոյ.

Լանջք տեառն՝ աստուածաճառ լիցի. (Եւագր. ՟Ժ՟Գ։)

Ի սմանէ ծնանին խորհուրդք աստուածաճառք. (Լմբ. սղ.։)

Եւ Ճառեալն յԱստուծոյ.

Պատգամ աստուածաճառ. (Սարգ. ՟ա. յհ. ՟Ե։)